In 1989 bouwt Maschinenbau Kiel, de bouwers van de NS 6400, op eigen kosten 3 proto type's, het type wordt de DE 1024 genoemd. De locomotieven hebben een hoog voormogen van 2650 kW en kunnen zowel passagiers- en goederentreinen rijden. De locomotieven zijn voornamelijk bedoeld op niet geëlektrificeerden spoorlijnen. In Duitsland was het grootste deel van Noord-Duitsland nog niet geëlektrificeerd. De 3 locomotieven werden tussen 1990 en 1993 aan DB verhuurd, de locs kregen de nummer 240 001 t/m 003 en de namen Kiel, Westerland en Lübacken. Een oorzaak van het niet van de grond komen van dit type was de val van de Berlijnse muur. De DB in West-Duitsland en de DR in Oost-Duitsland werden samengevoegd in DB. Door deze ontwikkeling storte het grootschalige goederenvervoer in de DDR in. Ook de diesellijnen tussen West en Oost werden geëlektrificeerd waardoor voor treinen tussen deze delen geen diesels meer nodig waren. Door de val van de muur kwamen ook veel BR 232 locomotieven beschikbaar. Deze locs werden opgekapt en in heel Duitsland ingezet. DB bestelde geen extra locomotieven van de serie DE 1024 maar ging in plaats van een deel van Noord-Duitsland elektrificeren. Nadat DB geen verdere bestelling plaatste verkocht Maschinenbau Kiel in 1996 de locomotieven aan HGK. De locs kregen daar de nummers DE 11, DE 12 en DE 13.

Doordat belangerijk goederenverbindingen van HGK in Duitsland weg vielen en ShortLines in Nederland opzoek was voor diesellocmotieven om vanuit de Rotterdamse havens te rijden kwamen de 3 locs naar Nederland. De locs kregen voor deze taak bij Bombardier in Kassel een grote onderhoudsbeurt. Ook werden ze in de werkplaats te Tilburg geschikt gemaakt om in Nederland te rijden.

De DE 11 werd op 13 april 2003 buitendienst gesteld na een brand in de draaistellen te Empel-Rees (D). In één van de cabines van de DE 12 ontstond in 2005 brand. De loc werd tussen juli 2009 en september 2010 hersteld door Voith Turbo. De locomotief werd omgebouwd tot een hybride locomotief, de loc kreeg onder andere een pantograaf op het dak. De Europese Commissie finaceerde het 'CREAM-project' waar de loc proef van uit maakte. De locomotief werd omgedoopt tot de Voith Futura. Met dit nieuwe concept stond de locomotief op Innotrans 2010 tentoongesteld. Echter door de moeilijke levering van essenele onderdelen is de locomotief nooit afgemaakt. Hierdoor heeft de loc nooit als hybride loc gereden. De loc heeft jaren stond jaren bij Voith in Kiel opgesteld. Van de drie locs werd in augustus 2020 de laatste locomotief, DE 13, buitendienst gesteld. De DE 11 en de DE 13 werden gesloopt. Later volgde ook de DE 12.

De loc heeft in Nederland gereden voor ShortLines die hem huurde van HGK onder nummer DE 13.

UIC-nummer: Onbekend